Hier ben je dan, zoals je bent, sta je hier voor me, met raam en zon,
met ravel rond, met alles wat je bent verloren en gewonnen hebt.
Je hebt een masker afgedaan, om hier te zijn en even stil te staan.
Je laat los en je laat toe, nee geeft je zoekt.
Je af en te zijn, te tot een verschijnt,
je verdwijnt.
erg even je en terug,
en ben stuk.
In en balans, zou zijn om te vertragen, wat ontvouwt dan?
Zie jij zoals jou boedig en kwetsbaar,
je je en hier zijn en even stil staan.
Je laat los en je laat toe, nee geeft je zoekt.
Je af en te zijn, te tot een verschijnt,
je verdwijnt.
erg even je en terug,
en ben stuk.
Je en terug, en ben stuk.